Sariel jedynie pociągnęła Chassa za sobą. Weszli do środka, nie napotkawszy straży.


- Nie mogę wam oddać kamienia wartowniczego. Z resztą w grobowcu z pewnością nie ma żadnych informacji, na temat tego całego "Wywyższonego Domu". Byłem tam... raz. Jeżeli nie znaleźliście niczego w jego zapiskach, to w takim razie musicie poszukać gdzie indziej.

Zwierz przyciągnął do siebie Kelvena:
- Jak nie po dobroci, to siłą. Próbuj, bo już mnie ręka świerzbi.
Immeral zmrużył oczy. Steven nie nadążał z przełykaniem śliny - nawet Major wyczuwał napięcie. Jedynie młody lord zdawał się cudownie nie świadomy cienkiej liny, po której stąpał.
- Tu jesteście! - rzekła Sariel, która w towarzystwie Chassa, weszła do salonu. - Witaj lordzie - skłoniła się grzecznie. - Mam nadzieje, że nasi goście... zachowują się z należytym szacunkiem - omiotła całe zebrane towarzystwo wzrokiem.
- Coś w ten deseń - wymamrotał gnom. Odchrząknął i już z większą werwą rzekł: - Lord zażyczył sobie rozmowy, tak więc ją otrzymał. Opowiadamy mu o dalekich stronach Faerunu.