Do założenia tematu skłoniła mnie wypowiedź Sayane w temacie Ulubiona Rasa. Otóż, pojawiło się tam takowe sformuowanie:
Cytat:
|
ech, kenderzy - mam wrazenie - sa glownie po to, zeby wprowadzic watek komediowy
|
Czy aby napewno tak jest? Przeglądając moje wybrane cytaty z DL zauważyłąm, iż autorem większości z nich jest właśnie Tas. Tas zmienia się pod wpływam dramatycznych i niebezpiecznych wydażeń co jak na kendera było nielada wyczynem
Może i na samym początku został stworzyny jako komik, jednak z czasem przekształcił się w postać kluczową sagi, postać zmuszającą nietylko do śmiechu, ale także do refleksji. Jego myśli stają się coraz głębsze i bardziej dojrzałe. Jego postać przypomina mi nas samych w chwili gdy porzucamy beztroskie dziecko krzyczące gdzieś wewnątrz naszej duszy i stajemy się odpowiedzialnymi jednostkami, dorastamy i nareszcie zaczynamy rozumieć świat który nas otacza.
Z tego miejsca pozwolę sobie przytoczyć kilka cytatów
Oto cytat potwierdzający głęboką zmianę w postępowaniu i myśleniu kendera:
Cytat:
– Co się stało? Nie jesteś ciekawy? Od kiedy kander odtrąca okazję przeżycia przygody?
- Jestem równie wścibski jak każdy inny kander – wymamrotał Tas – Jednak co innego być ciekawym miejsca, którego nigdy przedtem się nie widziało, a co innego być ciekawym własnego domu. Nie powinno się być ciekawym domu! Dom nie powinien się zmieniać. Po prostu jest i czeka, aż wrócisz. Dom to miejsce, gdzie mówisz: „Ojej, wygląda zupełnie tak samo, jak wtedy, gdy odchodziłem!”, a nie: „Ojej, wygląda, jakby przeleciało tędy sześć milionów smoków!”. Dom nie jest miejscem na przygody, Caramonie!
|
Moim zdaniem wspaniała i jakże uniwersalna refleksja.
Cytat:
- Wydaje mi się, że nie potrafię już rozmawiać z innymi kanderami. (...) Wydaje mi się, że oni nie rozumieją. Ich to po prostu...wiesz...nie obchodzi. To trudne – troszczyć się o kogoś – prawda, Caramonie? Czasami to boli.
- Prawda, Tas – odrzekł cicho Caramon – Boli przez większość czasu. Jednak ten ból jest lepszy od pustki w środku.
|
I na koniec refleksja z nutką dekadencji
tzn z nutką problemu z rasizmem..
Cytat:
- Nie lubisz mnie, sir Gerardzie, prawda?(...)
- To prawda - przynał Gerard. - Nie lubię. (...) Jeśli cię to pocieszy, w mojej niechęci nie ma nic osobistego. Darzę nią cały wasz rodzaj.(...)
- Być może błędnie na to patrzę, ale chyba wolałbym, żeby mnie nie lubiano za to, że jestem sobą, niż za to, że jestem kenderem. Rozumiesz, w sprawie tego, kim jestem, mogę coś zrobić, a na to, że jestem kenderem, nic nie poradzę.(...)
|
A co wy o tym sądzicie?