Fear da'Hell
Tak, zasnąłem. Ławka był nawet wygodna, szczebelki nie wbijały się w plecy, można było spać.
Sen, tak to właśnie to zjawisko, które pomaga ludziom i innym zregenerować siły, mnie dopadło. Nie chciałem tego... podczas snu jestem bezbronny. Dobrze, że został mój wilk... Dobrze...
Nagle jak przez mgłę widzę twarz, to... moja matka?! Mówi coś do mnie, staram się usłyszeć... staram się, nic nie słyszę...
"Mamo, Mamo..."- krzyczę w śnie.
Tym czasem nerwowo wiercę się na ławce. Mój druh jest zdziwiony moim zachowaniem. Wskakuje na ławkę i liże mnie po twarzy.
Śnie, nadal... Widzę matkę, mówi coś do mnie. Nagle coś liże mnie w policzek, odwracam się i widzę... kobietę. Na oko 18 lat. Jest naga. Jej ponętne ciało sprawia, że zalewa mnie zimny pot... To ona, ona liże mnie w policzek...
Fear, kochany. szepcze czule, chcę się odezwać lecz ona zatyka mi usta w namiętnym pocałunku. Nagle dziewczyna... została rozerwana na dwie części. Mam jej krew na ciele... Przede mną stoi postać... Stoi w cieniu, z rąk kapie krew. Postać wychodzi z cienia, światło pada na jej twarz, to on... to mój OJCIEC! Cofam się o krok i wywracam.
Wilk stojący na ławce patrzy się na mnie, przechylając głowę raz w prawo, raz w lewo. Nagle odskakuję od ławki a ja przekręcam się i spadam na ziemię. Upadek wyrwał mnie ze snu. Byłem cały zlany potem...
-
Długo spałem, przyjacielu?- zapytałem gdy już ochłonąłem.
--------------
Ten post został napisany pod wpływem %
(poprzedni)