- O kurde.
Gdy tylko chłopiec ujrzał mapę stracił zainteresowanie resztą otoczenia. Pochłaniał jej treść jak gdyby była to mapa Imperium w ogromnym przybliżeniu. Lokalizacja krzyżyka potwierdziła jego przypuszczenia co do związku Zbyszka z mutantami z jeziora i choć nie wiedział co dokładnie się kryje pod znakiem „X” wyobraził sobie z łatwością jak ten łotr sprzedaje ryboludziom wszystkie dzieci z okolicy w zamian za dostęp do zlokalizowanego na dnie jeziora skarbu. Niespodziewane odgłosy z parteru obwieściły nagły powrót Kasi. Ostatnio często wracała do pokoju z płaczem, ale co ją podkusiło, żeby samotnie wracać po ciemku i w trakcie ulewy? Gdzie był teraz Zbyszek?

Jedynym źródłem światła w pokoju był snop rzucany przez latarkę na mapę. Michał zacisnął dłonie, by lepiej się skupić i zapamiętać jak najwięcej. Rzucił na niemiecki plan okolicy ostatnie spojrzenie a następnie podbiegł za skrzydło drzwi, wyłączył latarkę i schował ją do kieszeni. Twarz zaskoczonego chłopca oblał rumieniec, choć jeszcze nie był widoczny.

Jeśli pozostanie niezauważony skradając się naciśnie delikatnie klamkę, wyjdzie przez drzwi i ukryje się w spiżarce. Liczył w duchu, że Kasia naprędce rzuci się na łóżko za zaimprowizowaną kotarą nie domykając drzwi, ułatwiając mu tym samym wymknięcie się na korytarz. Na wypadek gdyby jednak został przyłapany w środku przygotował sobie awaryjną formułkę.
- Możesz podać mi świeże prześcieradło z szafy? Jest na górnej półce. - Dopytany uszczegółowi - oblałem swoje sokiem, tylko weź nie mów mamie.