Podczas czytania księgi Michał pilnował całego ceremoniału. Tylko on mógł mieć segregator przed sobą, Dominik i Monika mogli jedynie zaglądać od boków i do góry nogami.
- Czarując nie trzeba nic mówić, magiczną moc mają przedmioty i bardzo szczera chęć ich użycia. Po prostu bierzesz składnik czaru do ręki i się skupiasz na tym, co chcesz wyczarować.

Siorbnął sok przez słomkę. Wszystko o czym rozmawiali było bardzo dziwne, a to jak poszczególne sprawy łączyły się w całość jeżyło włos na rękach chłopca. Przytaknął tylko koledze i zaczął dyktować układ na mapie.

- To rysuj szybko, może jeszcze złapiemy małą Pałkę w świetlicy.
Chwilę później, gdy wybiegali na poszukiwanie dziewczynki rzucił Agnieszce na pożegnanie:
- Pa mamo, wrócę na obiad! - Było to bezczelne kłamstwo, ponieważ nie miał ze sobą zegarka a poszukiwania wyjaśnienia zagadki skarbu ryboludzi mogły zająć znacznie więcej czasu.

W świetlicy podszedł do Pauliny, trącając ją palcem w ramię. Dziewczynka była znanym w okolicy autorytetem jeśli chodzi o zachowania i polowanie na płazy, więc starał się być miły.
- Idziesz z nami na żaby? Podobno wiedzą coś o ryboludziach i skarbie na dnie jeziora.