Cytat:
|
Kapłani są bezwzględnie wierni Talosowi i jego doktrynie. Musiałbyś mi dać bardzo dobry powód, dla którego miałabym przyjąć taką postać bez strachu, że już na samym początku sesji, wypatroszy Cię jakiś paladyn czy dobry kapłan. Albo wkurzeni chłopi :>
|
O to się nie musisz martwić. Skoro dotychczas unikał wkurzonych chłopów i bogobojnych paladynów, to w sesji też nie powinien zginąć z tego powodu. Jest to, bądź co bądź, szalona postać, ale nie samobójca. Uwielbia się w zniszczeniu, straszeniu chłopów i żądaniem od nich ofiary dla jego gniewnego boga, ale gdy sprawy obrócą się przeciwko niemu, to oczywiście podkuli ogon i ucieknie (by później wrócić po zemstę), bo martwy raczej nie przysłuży się Talosowi.
No nie ukrywam, że jest to postać trochę wymagająca, nie tylko od strony fabularnej, bo nie pasuje do każdej drużyny, ale przy odpowiednich warunkach może sama z siebie dostarczyć drużynie wielu niezapomnianych przygód. Innymi słowy, przygody małego kultu Talosa, który zapoczątkowała moja postać razem z pozostałymi awanturnikami, którzy dostrzegli w tym duże zyski dla siebie (sianie strachu, plądrowanie i niszczenie, a do tego wymuszanie danin dla gniewnego boga od pospolitych chłopów), mogą być bardziej interesujące od kolejnej randomowej bandy poszukiwaczy przygód, plądrującej lochy i wykonującej zadania dla lokalnego satrapy.
Oczywiście, wymaga to dogadania się z pozostałymi graczami i stworzenia bardziej neutralnych czy nawet złych bohaterów, ale gdyby się to udało, to masz nieskończoną ilość wątków pod ręką, bo taka paczka aż sie prosi o kłopoty.
Są to co prawda moje błogie marzenia, ale może kiedyś się to spełni. Niestety mało jest sesji dla złych charakterów, a jeszcze mniej łączących w sobie sandboxową wolność z graczami, którzy jeszcze przed wprowadzeniem do sesji mają swój pomysł na nią i chcą go realizować, bez czekania aż MG podstawi pod nosem jakiś wątek. W końcu w tym leży prawdziwa siła sandboxów.
Mogę też grać kapłanem Talosa, który jest awanturnikiem jak każdy inny, lubuje się w plądrowaniu lochów i straszeniu chłopów, ale jest to o wiele mniej pociągająca wizja, bo koniec końców będę robił to samo, co w poprzednich sesjach, tylko metody się odrobinę zmienią. Poza tym, chętnie powiążę swoją postać z zainteresowanymi i nie obiecuję, że mój kapłan nie poderżnie w nocy gardła drużynowemu świętoszkowi.
W każdym razie stworzę swoją postać i jeśli uznasz, że nie pasuje ona do sesji lub drużyny, to ją po prostu odrzucisz. Nie będę mieć tego za złe, bo zdaję sobie sprawę, że mój pomysł na postać stawia dość duże wymagania względem MG i pozostałych uczestników, ale inne moje pomysły mnie nie pociągają tak bardzo, bo nie chcę grać kolejnym włóczącym się bez celu awanturnikiem, a tego właśnie często doświadczałem grając w sandboxowe sesje. W sensie, że albo mamy (my - gracze) pomysł na to jak związać ekipę i robić w wykreowanym przez Ciebie świecie coś konkretnego, albo włóczymy się po świecie jak kolejna banda awanturników i czekamy aż MG podsunie nam pod nos jakąś przygodę (lub po raz enty rzuci na tabelę spotkań losowych). Nie chcę tu kręcić nosem, ale niestety większość sandboxowych sesji podąża tą drugą drogą i nie jest w tym wina MG, bo widzę, że bardzo starają się dostarczyć graczom rozgrywki, ale prawda jest taka, że jeśli gracze nie będą wykazywać się inicjatywą i nie będą aktywnie szukać zajęć dla siebie, to, za przeproszeniem, gówno z tego będzie i po paru miesiącach sesja będzie się ciągnąć jak krew z nosa. Tak to przynajmniej wynika z moich obserwacji...
