Na koguta takie słowa
Obruszyły się zwierzęta,
Po nam ta Maciejowa?
Jeno praca i ciemięga!

Śpieszno wracać ci do ludzi?
Lubisz cały dzień harować?
Czy wolnemu ci się nudzi?
Nie zamierzam ich ratować!

Ludzie każą służyć sobie,
Nie wypuszczą na swobodzie.
Teraz nasze izby obie,
Myśmy pany na zagrodzie!

Za człowieka, niegodziwce
Odwalamy ciężką pracę.
Będę niepocieszon wielce,
Jeśli jeszcze go zobaczę.

Ci co nie śpią łbem kiwają.
Mówić z nimi będzie sztuka,
Wszyscy upór ich poznają,
Lecz czy znają już borsuka?

Pewnie jeszcze nie do końca.
Drzwi rozwarły się na oścież
Na tle porannego słońca.
To przychodzą nowi goście...

Zostawmy z nimi Borsuka,
Bo ktoś kica, tam za krową
To zajączek przygód szuka.
Uderzył w coś właśnie głową.

Myślał, że to ogrodzenie,
Obszedł całe dużym kołem,
A to świszczy jak szerszenie.
Zderzył się ze śpiącym wołem.

Rozejrzał się po zagrodzie.
Niesłychane rzeczy przecie!
Cała ziemia tonie w wodzie.
Coś się dzieje tam przy rzece!