Spode łba na zwierza spojrzał
Co to za skaczący zwierz?
I cokolwiek jest- gdzie zmierzał?
A! Ty zając! Tyłek bierz!

Moje futro, wara z niego!
Piękne, myte raz do roku
Nie chcesz widzieć mnie tu złego!
Nie niszcz mego więc uroku!

Borsuk tak zająca skrzyczał
Że aż sam się sobie dziwił
I gdy znowu drzeć zaczynał
Wyraz twarzy mu się skrzywił

Do stodoły zmierzać miał!
Tam na niego picie czeka
Borsuk bowiem picia chciał
Ruszył, tam gdzie wina rzeka

Co wy tu łajzy robicie?
Noc wciąż młoda!
Co, już pijanice śpicie?
Każdy leży jak ta kłoda!

I ten kogut, co tam gada!
Niechaj po winiaczka skoczy!
Co, głupoty opowiada?
Zaraz mu się tyłek zmoczy!

Borsuk zły był niesłychanie
Pić, pić, picia mu się chciało!
W drodze z kozy zdarł ubranie
Prychnął- brzydkie kozie ciało

Myśląc nad koguta słowem
Wskoczył szybko na mównicę
W drodze w kurę rzucił kłosem
Bo nie lubił on pszenicy

Wyście wszyscy zwariowali?
Ludzie znikli! To cudownie!
Wina lejcie, polewajcie!
Ludzie wrócą, albo nie.

Bo czy żal wam Maciejowej?
Żal wam tych wyzysków stale?
Nie potrzeba władzy nowej!
Brak roboty- mniejsze żale!

Bawić! Cieszyć! I świętować!
Oto droga dla nas nowa!
Borsukowi podziękować
Konik, szczurek, no i krowa!