Makhar z pobłażliwym rozbawieniem spojrzał na wybuch Cataliny, kiedy wspomniała o Brythuńskiej rywalce. Motywacja płytka, lecz przynajmniej przejrzysta, jak u znacznej większości ludzi, niewolników swoich prostych żądz i pragnień.
Czyli rozumiem, że o owym gościu Thepididesa nic nie wiesz? A ci dwaj słudzy, to jakąś broń mają, w walce biegli? - Zapytał jeszcze, z namysłem przeżuwając podanego na deser daktyla.

- Nie, nie umieją posługiwać się bronią. To dwójka starych ludzi, którzy służyli jeszcze ojcu Thedipidesa. Pestio i Octavia są częścią tego domu, jak meble.
- Odpowiedziała Catalina.