| Berwyn przez moment wpatrywał się w plan i zastanawiał się, gdzie on sam ukryłby swój skarbiec, gdyby - oczywiście - kiedyś takowy skarbiec posiadał.
Najmniej dostępnym z zewnątrz miejscem zdała mu się biblioteka. Gdzie indziej zawsze mógł przypadkiem przyplątać się jakiś służący. Jeśli więc było jakieś miejsce, od któego należało zacząć poszukiwania, to własnie tutaj.
Chyba że nie było żadnego skarbu, a Catalina opowiedziała tę piękną bajeczkę tylko po to, by się zemścić na swym byłym protektorze i usunąć z tego świata najnowszą kochankę tamtego.
Wejdą do domu, natkną się na kupca i Brythunkę, a wtedy jedynym wyjściem będzie poderżnięcie paru gardeł.
To by było mniej wesołe.
Nie chodziło co prawda o życie paru osób, ale Berwyn bardzo nie lubił, gdy go ktoś oszukiwał. |