| Istnieją prośby, które mówiąc oględnie są nie do odrzucenia i Berwin odniósł właśnie wrażenie, że właśnie otrzymali taką propozycję.
Z drugiej strony w sumie rozumiał kapitana. Zapewne Weill sam był ciekaw co dzieje się po drugiej stronie traktu, tuż pod jego nosem.
Ze względów bezpieczeństwa gotów był ich aresztować i Berwin dałby uciąć Kneflerowi głowę i dorzucić części niesforne Wankera, że tak właśnie kapitan uczyni jeśli odmówią.
Trzeba było wybrać mniejsze zło. Już lepiej było pójść do opactwa, jako wolny człowiek, niż jako więzień. Pociągnął zatem łyk piwa z kufla i zagadnął do kapitana:
- Chwalić Sigmara kapitanie. Zechcesz pokrzepić się piwem razem z nami? A za zaproszenie wielebnego opata dziękujemy. Ja nie omieszkam złożyć mu swe ukłony. Choć nie taję, że śpieszno nam odebrać zapłatę za zlecenie. Bo też i wyprawa do łatwych nie należała. Obawiam się jednak, że nasza opowieść nie będzie dla brata Emila ciekawa. Niewiele się dowiedzieliśmy, bo tak między nami to Moritz nieco ubarwił swą opowieść. |