Słyszała rozgniewany szum fal, ale nie była już na statku. Uniosła głowę. Spróbowała wypluć z ozdobionych kłami ust zgrzytający między zębami piasek. "Co się stało?"- zastanawiała się, nieporadnie odgarniając z twarzy splątane pasma długich czarnych włosów. Leżała na plaży, przed sobą widziała jakieś połamane deski, a dalej wzburzone może. Coś uwierało ją w bucie.
-
Agghhh!- wrzasnęła czując ból i gwałtownie poderwała się z mokrego piasku. Spojrzenie jej fioletowych oczu padło prosto na… nie miała bladego pojęcia co to właściwie jest. Jednego za to była pewna, to coś chciało ją zjeść. Właśnie posmakowało jej krwi i zdecydowanie miało ochotę na więcej.
-
Po moim trupie.-zapewniła zadziwiająco miękkim głosem, a potem wyprowadziła cios o wiele twardszą pięścią. Z góry, jakby miała zamiar wbić napastnika w piasek. Nie będzie jej żadne robactwo bezkarnie podgryzać.
I chociaż Nerisa całkowicie skupiła się na przeciwniku praktycznie nie dostrzegając otoczenia, inni rozbitkowie czy też stworzenia zamieszkujące plażę z łatwością mogli dostrzec wysoką dobrze zbudowaną kobietę o szarej pokrytej szramami skórze, której uroda ewidentnie wskazywała na domieszkę orczej krwi. Co też niewątpliwie było powodem dla którego na pokładzie Jenivere Nerisa znana była jako „Ta brzydka” i to pomimo zgrabnej figury, kształtnych piersi, wyjątkowo kobiecych rysów twarzy i łagodnych fioletowych oczu. To że prawie nie rozstawała się ze swoim kolczym pancerzem i długim mieczem, a i nie jeden zdążył się przekonać jak niewiele trzeba, by w ruch poszły pięści, zapewne również nie pomagało.