| Plamę krwi na drzwiach w pierwszej chwili biorę za osła.
Zdążam się nawet zdziwić, czemu ktoś namalował tutaj to zwierzątko. Dopiero potem, kiedy gorączkowo próbuję się zorientować, gdzie trafiłam, uświadamiam sobie, co widziałam. Nie poprawia to mi nastroju. Nie mam czasu. Dave jest nie tylko przeraźliwie żywotny (jak na umarłego), ale też zdeterminowany.
Nie zastanawiam się długo. W górę – to chyba oczywiste. Schody są wąskie, a Dave zwalisty. To raz. Dwa – jestem lżejsza od niego, mogę wspinać się szybciej. I najważniejsze – łatwiej mi będzie przypierdzielić mu wajchą do opon z góry, niż z dołu. To oczywiste.
Biegnę, nie oglądając się za siebie. Najszybciej, jak potrafię.
__________________
A poza tym sądzę, że Reputację należy przywrócić. |