| Izba była mała, ale wyposażona we wszystko co niezbędne, w tym w łóżko z siennikiem. W dodatku takim, który łatwo było nadpruć i schować w nim zapiski profesora. Co też Berwin uczynił, gdy tylko został sam.
Po czym ze stoickim spokojem położył się, by nieco odpocząć. Na szlaku miewał gorsze warunki, tu było ciepło, dach nad głową, a i posiłki zapewne regularne.
Nie chcieli by rozmawiali i jedli z braciszkami. Bardzo przezornie. Berwin nie miał zamiaru zwierzać się z niepotrzebnych rzeczy.
Cóż ... przynajmniej zostawili mu fajkę. Ciekawe kiedy dotrą do Verenitów? O ile w ogóle.
Cała nadzieja jaką miał pokładał w tym, że opat jest sprawiedliwym i bogobojnym człowiekiem. Inaczej będzie z nimi marnie. |