| Choć trudno było Markowi w to uwierzyć, wszystko układało się coraz gorzej... Szybko dołączył do Julii, pomagając jej opatrywać Andrzeja. Nie wiedział czy rany są bardzo poważne, ale wyglądało to makabrycznie... Krew była wszędzie... Miał wrażenie, że już nigdy nie uwolni się od jej metalicznego zapachu. Zresztą chyba rzeczywiście było źle. Andrzej wyglądał jakby ledwo trzymał się na nogach. Niech tylko ta pomoc nadejdzie szybko.
-Gdzie jest Sara? - Nie miał ochoty zadawać tego pytania. Nie chciał słyszeć odpowiedzi. Nie wierzył już, że dziewczynie udało się wyjść z tego bez szwanku. Jednak nie dało się go pominąć... |