| Kto szybko daje, ten dwa razy daje. Tak przynajmniej mawiano, według Cedmona całkiem niesłusznie. Pięć sztuk srebra stale było tylko pięcioma sztukami srebra, bez względu na to, czy wpadły do sakiewki zaraz po rozmowie, czy dzień później. Ale miłą rzeczą ze strony handlarza było to, że zaliczkę dał. Co prawda Cedmon zakupów żadnych robić nie musiał, ale brzęczące w sakiewce monety były czymś przyjemnym.
Podziękowawszy skinieniem głowy zgarnął srebro, po czym zaczął załatwiać sobie nocleg. Co prawda wolałby spędzić noc w namiocie, ale od biedy mógł to być nawet pokój w gospodzie, szczególnie jeśli gospoda oferowała posiłek i kąpiel. Niektórzy (o czym przekonał się osobiście) unikali wody całymi tygodniami, ale on wolał czystość niż smród niemytego ciała.
Po kolacji i kąpieli sprawdził, czy do pokoju trudno jest się dostać bez woli lokatora, i czy łatwo go opuścić, na przykład przez okno.
A potem poszedł spać. |