Paul'a zaciekawiła reakcja dziewczyny na nazwisko Alfreda, miał nadzieję, że uda mu się dowiedzieć czegoś więcej. Ale najpierw trzeba było poczekać, aż Rosjanie dostaną alkohol...

-Oh, przepraszam, czy powiedziałem coś nie tak?-zapytał cicho, gdy żołnierze wznosili toast. Po czym równie cicho dopowiedział.- Nie chciałbym zasmucać kobiety tak pięknej jak pani.
Agentowi zależało na tym, żeby dziewczyna się przed nim trochę otworzyła i powiedziała coś przydatnego o Alfredzie.
- Nie, wszystko w porządku - odparła dziewczyna - Po prostu… Nie ważne. Jak szuka pan Alfreda, to po tym co ostatnio tutaj nawyprawiał na pewno szybko się tutaj nie pokaże. Woli pan blondynki, czy brunetki? Chude, czy bardziej krągłe dziewczyny?
Po tym pytaniu Paul już wiedział, że niczego więcej się nie dowie. Ponadto, żeby nie wyglądać podejrzanie wypytując jedynie o Alfreda musiał odpowiedzieć i skorzystać z usług domu.
-Brunetki, szczupłe, ale kształtne...- odpowiedział Paul patrząc w oczy dziewczynie. W prawdzie wolał blondynki, ale uznał, że dzięki tej odpowiedzi łatwiej będzie ją uwieść. Po czym dodał smutnym głosem, ostatni raz pytając o Alfreda. - Martwię się o przyjaciela, miałem się z nim spotkać jak tylko dotrę do Berlina, ale jego telefon nie odpowiada. Wszystko z nim w porządku?
- Nie dziwię się - mruknęła w odpowiedzi - niech się pan zdecyduje, szczupłe, czy krągłe?
- Szczupłe - szybko się zdecydował. Chciał już mieć to za sobą.
- Zapraszam zatem do pokoju numer jedenaście - odpowiedziała dziewczyna.
- Dziękuję bardzo - powiedział Paul, następnie popatrzył na Dana i czerwonoarmistów. Miał szczerą nadzieję, że towarzysz sobie poradzi. Następnie poszedł do wskazanego pokoju, gdzie spotykał nawet przyzwoitą z wyglądu brunetkę. Spędził tam kilka bardzo przyjemnych chwil, które pomogły mu się odstresować.