Okazało się, że nie tylko on nie ma szczęścia do pieniędzy. No ale do tego Berwyn zdążył się już przyzwyczaić. Chociaż może brak szczęścia do pieniędzy to nie do końca było trafne określenie. Lepiej było powiedzieć, że pieniądze raczej się go nie trzymały. Worek złota, zdobyty w Numalii, zniknął, jakby nigdy go nie było. Wino, kobiety... Jedynie na śpiewaków nie tracił grosza, chyba że byli wpisani w wyposażenie gospody. Ale wtedy nie dawał napiwków.
* * *
Czy pomysł, by zaciągnąć się pod sztandary króla Yezdigerda był dobry?
Berwyn coraz częściej dochodził do wniosku, że dzień, w którym wstąpił do wojska, był jednym z gorszych w jego życiu. Przynajmniej jeśli chodziło o podjęte decyzje.
"Wojna jest po to, by zbrojni mężowie łupy brać mogli".
Jakie łupy można było zdobyć na Zuagirach? Najwyzej guzy, a wojskowe jadło, wino przypominajace ocet, tudzież dwie sztuki srebra nie rekompensowały trudów włóczenia się w skwarze po rozpalonych jak piec skałach i wąwozach, piasku w ustach i konieczności wysłuchiwania komend oficerów, z których znaczna część nie powinna zajmować się nawet pasaniem świń.
* * *
Zuagirowie byli jak woda na pustyni - każdy o nich słyszał, ale mało kto widział. To, że akurat udało się na nich trafić, zakrawało na cud. Lub też na celowe, podstępne działanie ze strony tych dzikusów. O tym zapewne szlachetny generał Mahath Aga nie raczył pomyśleć, skoro bez namysłu rzucił się do ataku.
Berwyn nie był w gorącej wodzie kąpany. Zanim dołączył do innych, by sformować linię przed ruszeniem do ataku, rozejrzał się dokoła, by wypatrzeć ewentualne niemiłe niespodzianki. A potem sięgnął po łuk, by przed starciem wręcz ustrzelić paru wrogów.