Łuk zaśpiewał jękiem przy uchu łowczyni, kiedy kolejna strzała pomknęła w kierunku czarnej bestii. Enki opuściła na chwilę broń i rozejrzała się wokół siebie, z wysokości wozu starając się dostrzec co dzieje się poza czołem karawany - czy nie grozi im kolejne niebezpieczeństwo, korzystające z tego, że wszyscy są zajęci.

Nałożyła kolejną strzałę na cięciwę, ale nie napięła łuku - przy stworze zrobiło się dość tłoczno, a łowczyni nie zamierzała ryzykować postrzelenia jakiegoś kompana w bitewnym zamęcie. Dopiero kiedy miałaby okazję do czystego strzału, zamierzała znów posłać strzałę w kierunku potwora.