Podsumowanie 1 nocy.

Najsampierw, gdy nastał świt, dostrzegliście drzewo, na którym dyndał człowiek.


Okazało się, że w nocy archanioł Michał nakłonił Judasza do zrozumienia swojej winy i ten popełnił samobójstwo. Historia lubi się powtarzać, dobrze, że nie zdążył zdradzić najpierw Jezusa! Brakowało pośród Was Joeffreya. No bo któż lepiej nadawałby się na Judasza?

Niestety późniejsze wiadomości były już bardzo, bardzo smutne. Sam archanioł Michał, którym okazał się być Tusk Rudy, leżał rozwleczony, gdyż pożarły go demony.


Zazwyczaj nie zdradzam takich informacji, jednak, żeby później nie było niejasności - zabił go sam Lucyfer! Tym samym osiągnął swój ukryty cel i wygrał. Kim jednak był Lucyfer? Tego nie wie nikt...

Potem nadal było smutno. Otóż po Dawida przyszła sama śmierć...


Nie była to oczywiście Śmierć (chociaż... kto wie?), która stała wraz ze zszokowanymi politykami i obserwowała zmarniałe ciało izraelskiego króla. Kto za tym stał? Do jakiej frakcji należał? Nikt tego nie wiedział...

tl;dr

• archanioł Michał (Ril) zabija w nocy Judasza (Lorda Melkora). Judasz był postacią neutralną.
• Lucyfer zabija archanioła Michała (Rila). Lucyfer należy do Mafii, archanioł do Miasta. Lucyfer wygrywa!
• coś zabiło Dawida (sunellicę). Dawid należał do Miasta.

Mechanika martwych ról:

Judasz
W nocy jesteś widziany jako postać z Miasta. W nocy możesz sprawdzać, czy dana postać jest Jezusem. Twoim celem jest ukrzyżowanie Jezusa (wygrywasz wtedy, kiedy Jezus zostanie ukrzyżowany, a Ty będziesz na niego w tej turze głosował).

archanioł Michał
W fazie dnia możesz wysłać mi pw, czy chcesz w nocy kogoś przesłuchać. Jeżeli tak, ta postać jest w nocy nieaktywna i ma immunitet, ty możesz zadać jej 2 pytania. Odpowie Ci oczywiście jak chce. Po wysłuchaniu odpowiedzi decydujesz, czy zabijasz postać, czy puszczasz wolno. Jeżeli zabijesz postać z Miasta, tracisz moc. Nie możesz dwukrotnie użyć mocy na tej samej osobie.

Wygrywasz z Miastem. Możesz także wygrać, jeżeli zabijesz w nocy Lucyfera.

Dawid
W nocy możesz rzucić komuś kamykiem w oko, sprawiając, że nie może wykorzystać swojej zdolności ani nikogo zabić.

Rzymianin patrzył krzywo na zgromadzonych, na trupy i na krzyże. Trupów było dużo, zgromadzeni dziwni, a krzyże niezapełnione. Wszystko mu się nie podobało, ot co!