Enki chwilę jeszcze trzymała łuk przy policzku, spoglądając na wstrząsane śmiertelnymi drgawkami cielsko trolla. Dopiero kiedy uzko zupełnie znieruchomiał, opuściła broń i zeszła ze swojego wysokiego punktu obserwacyjnego w dół.

Łowczyni powoli podeszła do łba powalonej bestii i nabrała nieco krwi w palce, przykładając skrwawione dłonie do swoich ramion, tak by przeszła na nią choć część siły i wytrwałości pokonanego przeciwnika. Potem przyklęknęła przy wyszczerzonym agonii pysku uzko i ostrym nożem wycięła małą kreskę na czole trolla, by dusza godnego przeciwnika miała którędy opuścić stygnące ciało i połączyć się z Matką-Ziemią. Dopiero dopełniwszy swoich rytuałów, była gotowa na dalsze zadania.

Pokręciła głową na sugestię Thoerczyka. Ianus miał dobry pomysł, ale najwidoczniej nie znał zbyt dobrze zachowania dzikich bestii.

- Ten sam iść. Jakby inne niedaleko, dawno by tu być. Walka długa, ludzie zmęczeni... - wyszczerzyła zęby do legionisty, okazując mu swoją aprobatę - Lepiej rozebrać. Skóra dobra, kości dobre, ścięgna dobre. Wątroba mniam... - oblizała się - Uzko dużo srebra! - rzuciła na koniec argument, którym miała nadzieję przekonać łasych na miękkie metale najmitów.