Rigó nie lubiła zgiełku, jaki zawsze powodowali śmiertelni, chociaż nie było to coś, co nadeszło wraz z krwią Stwórcy, a raczej stanowiło jakąś cechę wrodzoną, a przynajmniej nabytą jeszcze za życia. Po śmierci po prostu dodane zostały do tego inne powody niechęci. Na chwilę obecną jednak ten ludzki motłoch miał powód do takowej reakcji i choć nie przypadła ta wrzawa do gustu wampirzycy, to musiała ją jakoś znieść.
Przypatrywała się zajściu z miejsca, jakie znajdowało się choć trochę na uboczu od rozhisteryzowanej tłuszczy, która wzywała wszelkie świętości, jakby takowe miały ich ochronić przed "diabłem" czy innymi "plugawymi mocami"...
Spojrzała dłużej w stronę kapłana machającego łapami w miernej imitacji świętego symbolu, który wraz z tymi wszystkimi płaczaczami o wspomoc boską był tak na miejscu, że powodowały razem mdłości. Diabeł...
Cóż za ironia.
Tak czy inaczej cokolwiek zagryzło Revenanta nie mogło być podwórkową psiną, chociaż jeżeliby było, to Rigó miałaby powód do większej dawki zadowolenia... które i tak nie pomogłoby w niczym. Lepiej w końcu dowiedzieć się czegokolwiek konkretniejszego nim przyjdzie moment spowiedzi, a ów "diabeł" był pierwszym, co można sprawdzić; tym, co zapewne oddali ją od przerażonego tłumu najwyraźniej sądzącego, iż głośne krzyki o miłosierdzie na cokolwiek się zdadzą.
Nigdy nie zdawały się na nic.
Rigó uniosła wzrok ku górze, mogłoby się zdawać, że w nabożnym geście, zanim powróciła spojrzeniem do całej sceny, powoli podchodząc bliżej, aby móc przyjrzeć się działaniom tej piekielnej mocy, jaka mimo wszystko swoje zrobiła i przynajmniej z tego powodu zasłużyła na zbadanie jej natury.