Olena spojrzała przelotnie na starszą kuzynkę szukając w jej wzroku aprobaty, po czym pobiegła w kierunku murów za kościołem. Miała nadzieję, że uda się jej wyprzedzić żywiącego się w sposób niehigieniczny gościa a następnie zagrodzić mu drogę zanim zeskoczy z kościoła i zatrzymać na czas wystarczający do przybycia pozostałych spokrewnionych. Wierzyła w nich jak nigdy - bowiem taki sąsiad dla wszystkich kłopot rodzaju tych który warto wypalać do samej ziemi.