- Łomatko! - Zakrzyknął Waldek gdy zawirował świat zwalając na niego ciało Hildur. W innych okolicznościach zapewne pociągnąłby temat dalej, ale teraz tylko zepchnął z siebie kobietę i zerwał się na równe nogi.
- Co ja tu robię? - dodał szeptem pod nosem i spojrzał na Halgrima.
- Tylko trochę gówna, co to je znalazłem obok bagniska. I tylko do twojej miski - żachnął się cyrulik. - Za kogo ty mnie masz? Ani ze nie truciciel ani kucharz.

Nie mniej czujny od Halgrima rozglądnął się dookoła i w poczuciu przewagi liczebnej rzucił się w kierunku pękniętego worka ze złotem.