Choć nabrzmiałe wyziewami chorej Matki Ziemi chmury zasłaniały niebo, narastająca szarość zwiastowała nadejście poranka i nowego dnia – pierwszego z kilkunastu… może kilkudziesięciu, jakie miała zająć kampania wojenna Dzieci Feniksa.
Chcieli zająć Eden – ostatni bastion ludzkości. Wiedzieli, że nie przyjdzie im to łatwo, musieli wszak zmierzyć się nie tylko z ludźmi, dysponującymi resztkami technologii, ale także z nieumarłymi – cholernymi zombiakami, czy jak kto woli wampirami, które również zjednoczyły siły, by stworzyć najbardziej przerażającą armię w historii tej planety.
Dzieci Feniksa, mimo swoich nadprzyrodzonych zdolności, były najmniej liczną i najgorzej zorganizowaną grupą w tym starciu, ale to oni mieli po swojej stronie oznaczonych numerami psioników z Novum oraz potężnego Marco, który samym tylko spojrzeniem potrafił zmiażdżyć cały pluton. No i był jeszcze ktoś… Legendarny Feniks – mały, ciemnoskóry chłopczyk, którego Amna i Robin rozpoznali. To był Akuma – numer 3. Pierwszy psionik, który przeżył eksperymenty i który… doprowadził świat do obecnego stanu.
Póki co oczy Akumy były błękitne, chłopiec żył we własnym śnie, lecz co się stanie gdy znów zabłysną złotem? Czy Dzieci Feniksa zawładną Ziemią? Czy nasza planeta w ogóle to przetrwa?
O tym będzie kolejna opowieść…
(rekrutacja jesienią 2017r.)