Michał patrzał smutno na Duch czekając, aż skończy swoją przemowę. Niestety nie mógł się z nim zgodzić, ale nadal nie miał serca go uśmiercać. W końcu zawsze była szansa pokojowego rozwiązania sprawy i na to miał cichą nadzieję.

- Mówisz, że nie chcesz nikomu zabierać domu, a jednak przywracając dawny stan pozbawisz go wielu duchów. Tych które przez setki lat zadomowiły się tutaj i znalazły swoje schronienie. Mówisz, że nie chcesz walczyć, ale po cichu wypowiadasz wojnę wszystkim. Czy to ważne, że znalazłeś sobie Śpiącego jako marionetkę? Osiągniesz swój cel, ale zrujnujesz życia całym zastępom duchów, zwierząt i roślin. Czy jest to coś z czym będziesz żyć i spać z tym spokojnie?

Thearcha pokręcił przecząco głową w niedowierzaniu.
- Szanuję Cię za twoją wiedzę i doświadczenie, lecz nadto czasnuję mądrość i wierzę, że ją posiadasz. Dlatego też mam inną propozycję. Jeśli pomożesz przekonać Tracza do moich racji i moich warunków szepcząc mu korzystne mi słowa... a ja dam ci Essensję byś mógł odzyskać dawne siły i moc, by walczyć o własny teren. Czyż nie wszystko co ważne jest wynikiem podboju? Co więcej, będę cię odwiedzał każdej pełni Luny, aż do święta Goduna i przynosił Essensję na potrzeby Twojej walki. To dość czasu by wygrać, a po tym czasie będę odwiedzał Ciebie i pobierał nauki Twojej wiedzy i mądrości, gdyż wiele zostało zapomniane przez ludzi, a wiedza powinna być zachowana. Jak bardzo godzisz się na ten układ?