- Do zobaczenia zatem. Sprawdzę jeszcze tylko sidełka i lecem - powiedział Svein do Erny klepiąc dłońmi o uda. Obejrzawszy i oczyściwszy pułapki zastawił je ponownie po czym wyszedł na doprzytułkową i z miejsca zaczął kląć potykając się o pozostawione przez ludzi resztki dobytku i legowiska. Wulgaryzmy nie były jednak do nikogo adresowane, gdyż o tej porze cała tłuszcza zebrana była na polach przed północną bramą.

Gdy był w przytułku zdążył zapaść zmrok. Teraz już tylko wątpliwej moralności indywidua kręciły się po uliczkach. Tak właśnie wydeptując trasę do północnej bramy trasą obok domu Josefa Svein natrafił na włamywacza. Gdy obserwował, jak szary kształt gramolił się na zewnątrz z domu zielonego maga oknem dłonie powędrowały mu do paska po toporek. Z dobytą bronią podszedł do złodzieja na odległość trzech szybkich kroków gdy ten obrócił się do niego twarzą.
- To... Toć pan, panie Otto? Znacie Josefa? - Szczurołap spytał skonfundowany.