| Chciałem się nie wypowiadać, ale dorzucę trzy grosze od siebie. Mnie pomysł wydaje się chybiony (co nie znaczy, że takim jest), ponieważ:
1. jeżeli gracz chce brać udział w sesji z mechaniką, to powinien ją znać. A jak MG pisze, że nie trzeba jej znać, to powinien pomóc przy karcie. Stąd - nie ma potrzeby w tym nikomu pomagać
2. jeżeli występują problemy z gramatyką, opisami, chaosem - lepiej podszkolić warsztat pisarski. Chociaż to raczej kłopot z rekrutacjami, do których mistrzowie chcą długich opisów, bo mi osobiście wystarczy wypunktowana historia czy cechy charakteru. Dla mnie liczy się pomysł - lecz tutaj jest to kwestia danego MG
3. jeżeli gracz ma tysiąc rozpoczętych sesji, z których zrezygnował po trzech postach, to nawet jak trafi mi się od niego jakieś opus magnum, to raczej nie zwrócę w ogóle uwagi na taką kartę
4. nie za bardzo rozumiem, jak miałoby się kogoś nauczyć pisać KP. Ostatecznie mistrzowie piszą, czego wymagają: historia na a4, mechanika tak, a tak, zwyczaje, charakter. No to czego tutaj można nauczyć? Że w historii ważna nie jest data poczęcia bohatera, tylko przykładowo znajomość z dzieciństwa (pole dla MG na dobrego NPC)? Czy jakiś bogacz, któremu się zrujnowało życie (pole dla MG na adwersarza)? I że w charakterze warto opisać cechy postaci? Jeżeli faktycznie ktoś potrafi kogoś nauczyć pisania KP (piszę całkiem serio), to będę pod wielkim wrażeniem. Chętnie to zobaczę, ale raczej nie wierzę, że jest to wykonalne
5. istnieją sesje-warsztaty - sądzę, że to idealne miejsce, żeby wytłumaczyć nieznającym mechanikę i świat przedstawiony, a żeby się tam dostać, chyba nie jest potrzebne żadne KP (ewentualnie tworzone wraz z mistrzem - który równocześnie uczy jak napisać KP dla niego - bo każdy MG patrzy na coś innego)
PS:
Nie widzę, jak MG, przeszkód, żeby mi ktoś podesłał kartę, w której ktoś inny mu pomógł. Czemu nie, w końcu oznacza to, że komuś zależy i chce dostać się do sesji, a to czasem ważniejsze, niż perfekcyjna znajomość zasad interpunkcji czy historii świata przedstawionego sięgającej dwa tysiące lat wstecz (mój bohater ma korzenie sięgające czasów, gdy po Imperium pałętały się barbarzyńskie plemiona, i wódz jednego z nich, taki tam, Sigmar, jest dziadem mojego dziada mojego dziada...) |