Krótka przerwa na odpoczynek przerwana przez stare, dobre “Ruszać dupy, leniwe kozły!” przywołało w umyśle Ragnara falę nostalgicznych wspomnień, choć w jego pamięci zapisała się wersja bardziej zaawansowana: “Ruszać brodate dupy, skalne wypierdki! Wróg sam sobie flaków nie wypruje, a gorzała sama nie wypije!”

***

Wspominki dobrze wpłynęły na humor krasnoluda, więc resztę drogi spędził myśląc o czekającej go walce i alkoholu, w myśl słów “Wróg sam sobie flaków nie wypruje, a gorzała sama nie wypije!” Teraz musiał odpowiedzieć sobie na pytanie: Czy jeśli im się uda to będzie mógł nazywać się Zabójcą Olbrzymów? Samo słowo Zabójca nie kojarzyło mu się najlepiej, ale brak farbowanego czuba chyba najlepiej świadczył, że to tylko tytuł i z jego honorem wszystko jest dobrze. Chyba.

- Ano, chętnie sobie postrzelam. W takiego bydlaka ciężko nie trafić. W sumie dobrze byłoby ostrzelać mu oczy. Ślepy będzie łatwiejszy. - uśmiechnął się krzywo, po żołniersku. - Tobie też przynieść, Młody? - zapytał Brentona.