Haruka przez chwilę, przyglądała się pomieszczeniu, w którym ją umieszczono. Tak na wszystkich filmach wyglądały sale do przesłuchać, tylko... zazwyczaj były dwa krzesła. Gdy na ekranie pojawiła się kobieta usiadła na stole na wprost jej i z zaciekawieniem przysłuchiwała się filmowi.

- WITAJ, OBCY – powiedziała kobieta na nagraniu czystym japońskim. Zbyt czystym można by rzec. – TAK, WIEMY O TOBIE. ODKRYLIŚMY, ŻE NIE POCHODZISZ Z NASZEJ PLANETY, JEDNAK NIE MUSISZ SIĘ BAĆ. CHCEMY CIĘ LEPIEJ POZNAĆ I PROSIMY O WSPÓŁPRACĘ. BY WYKAZAĆ SIĘ DOBRĄ WOLĄ, ODPOWIEDZ NA KOLEJNO ZADAWANE PRZEZE MNIE PYTANIA. PAMIĘTAJ, JESTEŚ BEZPIECZNY, NIE ZAMIERZAMY CIĘ SKRZYWDZIĆ. PROSIMY TYLKO O TWOJE ODPOWIEDZI. ZROZUMIAŁEŚ CZY MAM POWTÓRZYĆ?

Czyli... nie złapali jej z powodu Kazuo, tylko pewnie Yuriego złapali przez nią. Zerknęła na lustro, za którym chyba ktoś powinien być... choć kto wie, może po prostu ustawili kamerę. Wpatrywała się w swoje odbicie przysłuchując się pytaniom.

- PIERWSZE PYTANIE – mówiła kobieta tym samym uprzejmym głosem – CZY JESTEŚ ŚWIADOMY TEGO, ŻE NIE POCHODZISZ Z TEJ PLANETY?
- CZY WIESZ SKĄD POCHODZISZ?

Miała na szyi kilka malinek, pewnie po seksie przy ścianie. Delikatnie przesunęła palcem po przebarwieniu, czując przyjemny dreszcz.

- CO MOŻESZ MI O SOBIE OPOWIEDZIEĆ?
- W JAKIM CEL PRZYBYŁEŚ NA ZIEMIĘ?

I pomyśleć, że jednak nie będzie ani dziecka, ani ślubu. Jakoś nie wierzyła by ją wypuścili, skoro myślą że jest jakimś ufoludkiem. Szkoda, to była nawet przyjemna wizja, zupełnie inna od tego co ostatnio musiała znosić.

- CZY MIAŁEŚ WSPÓŁTOWARZYSZY, PRZYBYWAJĄC NA ZIEMIĘ? JEŚLI TAK, OPOWIEDZ MI O NICH.
- CO MYŚLISZ O LUDZIACH?

Przeniosła wzrok z powrotem na ekran. Była ciekawa czemu odpytują ją w ten sposób. Czyżby bali się, że jako obcy może ich zaatakować? Musieli ją jakiś czas obserwować, więc powinni wiedzieć, że raczej nie.

- CZY LUBISZ NASZĄ PLANETĘ?
- O CZYM JESZCZE CHCIAŁBYŚ MI OPOWIEDZIEĆ?

Zamyśliła się gdy pytania doleciały do końca. Czemu uznano, że jest kosmitką? Przez te wizje? Przez znamię? Odrobinę zaczynała się bać. Zgarnięto ją z sypialni, oderwano od kochanka. Poczuła jak nagle robi się jej nieprzyjemnie chłodno i potarła ramiona. Wzięła głębszy oddech. Musi odpowiedzieć na te pytania i czekać co będzie dalej. Obróciła się w stronę lustra i odezwała cicho.
- Proszę, powtórz pytania. - Podniosła wzrok na swoje odbicie. Wolała gadać z sobą niż z ekranem.

- PIERWSZE PYTANIE. CZY JESTEŚ ŚWIADOMY TEGO, ŻE NIE POCHODZISZ Z TEJ PLANETY?
- Z tego co mi wiadomo, pochodzę z tej planety, więc chyba nie jestem świadoma, tego co sugerujecie.

- CZY WIESZ SKĄD POCHODZISZ?
- Jak na mój stan wiedzy...urodziłam się i zawsze mieszkałam w Tokio. Z reszta znajdziecie to w moich papierach.

- CO MOŻESZ MI O SOBIE OPOWIEDZIEĆ?
- Jestem tatuażystką, pracuję w studio Muscat. Przepraszam... raczej pracowałam. Bo nie daliście mi zadzwonić do roboty i pewnie mnie wywalą.Lubię gotować i się wspinać. Niedawno miałam okazję odnowić kontakt ze swoim eks, którego chyba poznaliście. Kazuo Yuri. Mieszkam z przyjacielem.

- W JAKIM CEL PRZYBYŁEŚ NA ZIEMIĘ?
- Przyznam się, że nigdy nie byłam dobra w sprawach wiary i tak dalej, więc trudno mi nawet coś sugerować.

- CZY MIAŁEŚ WSPÓŁTOWARZYSZY, PRZYBYWAJĄC NA ZIEMIĘ? JEŚLI TAK, OPOWIEDZ MI O NICH.
- Niestety nie mam bliźniaka, więc urodziłam się całkiem sama. - Haruka uśmiechnęła się do lustra. - Chyba, że macie na myśli Kazuo, z którym miałam jechać na posterunek. Ale to najwyżej dopytacie mnie później.

- CO MYŚLISZ O LUDZIACH?
- Nie lubię być sama, więc chyba można powiedzieć, że lubię ludzi. Poznałam wiele niesamowitych osób robiąc tatuaże lub pracując w knajpach.

- CZY LUBISZ NASZĄ PLANETĘ?
- Lubię, a szczególnie uwielbiam Japonię. Moje ukochane miejsce na ziemi to wyspa Ōkunoshimie.

- O CZYM JESZCZE CHCIAŁBYŚ MI OPOWIEDZIEĆ?
Haruka patrzyła w lustro. Czy powinna przed nimi ukrywać tamte wizje? Na ile to ma sens? Może mogłaby się czegoś ciekawego dowiedzieć.
- Myślę, że chętnie bym porozmawiała, ale - zerknęła na ekran - wierzę, że lepiej się dogadamy, jeśli jednak ktoś tu się pojawi i będzie mógł reagować na to co mówię... Czy mogłabym prosić coś do jedzenia i herbatę? Jestem bez śniadania.

Położyła się na stole, wpatrując się w sufit. I pomyśleć, że mogłaby teraz dalej pieścić się z Kazuo. Znów poczuć go w sobie, słuchać jak nazywa ją "żonką". Uśmiechnęła się do swoich myśli i przymknęła oczy, pozwalając im odpocząć od sztucznego oświetlenia.