- Ot jaka gadka gładka - zauważył ten pierwszy. - A pewny byłem jeszcze rano, że nikt cie nie przegada - zwrócił się do drugiego. Następnie przeszedł do prezentacji.
- Jestem Oswald Brunner, syn Heinricha. Mój towarzysz to Vargo Hout, tamci dwaj to jego bracia. Podobno wszyscy trzej z jednej matki - dodał z uśmiechem i dostał za to kuksańca, choć faktycznie ciężko było doszukiwać się wśród tego rodzeństwa wielu podobieństw. Obaj usiedli w ławie. Przed każdym z ośmiu mężczyzn przy stole stał teraz wybór: nie tylko czy grać, ale czy użyć blaszanych naparstków przeznaczonych do mocniejszych alkoholi. Na stole gościło już pół litra a flaszka przyniesiona przez Houta mogła podnieść poziom trudności wstawania o poranku. Tylko kto by się tym przejmował, skoro można chwilę posiedzieć w zupełnej beztrosce?
- No. To w co gramy? Ja polewam, dawajcie kieliszki.