Lothar zatrzymał się zaskoczony słowami aptekarki. Ale zdziwienie szybko mu przeszło. Pomyślał, że sprawa jest "grubsza", albo za porwaniem stoi człowiek lub organizacja, której Elvyra woli się nie narażać. Myśli te zostały szybko poparte słowami, które wypowiedział Axel.

Wcześniej zdołał zabrać ze stodoły swoje dwadzieścia koron, a u przeszukanego zbója znalazł jedynie kawałek sznura i osmarkaną chusteczkę, którą zresztą zwrócił mu z obrzydzeniem, nie miał zatem żadnych powodów by oponować przeciwko decyzji aptekarki. Rozwiązał więc niedoszłego porywacza ze słowami:
- Podziękuj ładnie Pani Elvyrze i przy odrobinie szczęścia rozstaniemy się bez ansów i więcej się nie zobaczymy.

Rozmowę z samą kobietą pozostawił magowi. Wolfgang zdaje się, poznał się z nią z Bogenhafen.