Eleanor

Po pytaniu Liama dziewczyna przez moment przyglądała się czytnikowi, jak gdyby próbowała prześwietlić wzrokiem jego ewentualne zapisy, a potem wzruszyła ramionami:
- To bardzo prawdopodobne. Może pójdziesz ich zapytać?
Agent nie zdążył odpowiedzieć, gdy drzwi do apartamentu numer 407 otworzyły się bezgłośnie i ich oczom ukazała się, naga, bezpłciowa istota, która z całą pewnością nie była człowiekiem. Popatrzyła na nich szklanym wzrokiem sztucznych oczu i zapytała metalicznym głosem:
- Jak mogę wam pomóc?
Pomieszczenie, które mogli zobaczyć za jej plecami, nie było zbyt duże, zupełnie białe, a jedynymi wyróżnikami na pustych ścianach było dwoje drzwi. Jedne za plecami androida, drugie po jego prawej stronie. Niestety były zamknięte i Bates nie miał szansy, by stwierdzić, co się za nimi znajduje.


Za pierwszym razem koło wózka wytrzymało uderzenie, ale drugie, mocniejsze przyłożenie najwyraźniej przekroczyło próg jego wytrzymałości, bo koło odgięło się wyraźnie i teraz trudno było nim sterować.
OIII nie bez problemów wytoczył go na korytarz, a potem wszedł do pomieszczenia magazynowego, które przypominało niewielki skład budowlany. Były tu puszki z farbami, pędzle, zaprawy, kleje, deski drewniane oraz inne tego typu materiały i różnego rodzaju narzędzia używane przy pracach remontowych.
Drugi magazyn, nazwany odkrywczo „Magazynem sprzętu technicznego 2”, okazał się składem materiałów elektrycznych. Na półkach, w oryginalnych opakowaniach, stały tutaj różnego typu oprawy świetlne, żarówki, wymienniki, czujniki, oraz narzędzia i zwoje wszelkiego rodzaju kabli.
Dopiero w trzecim magazynie, wśród różnorodnego sprzętu elektronicznego Agent odnalazł nowe, opakowane w folię krótkofalówki, zanim jednak zdążył zabrać cokolwiek, drzwi otworzyły się i do pomieszczenia wszedł Tucker:
- Masz jakiś problem Alienor? - Zapytał kobietę, uśmiechając się przyjaźnie.

***

Dorothy przez chwilę patrzyła na kuzynkę wyraźnie zaskoczona, a potem odezwała się, nakręcając z każdym, kolejnym wypowiadanym słowem:
- Przecież sama mówiłaś, że nie wiadomo, kto jest w to zamieszany i do momentu, gdy nie zdobędziemy więcej informacji, nie możemy nikomu nic powiedzieć. Może to właśnie przełożeni maczają w tym palce? Czyżbyś na coś wpadła? Jak to źle się czujesz? Czy też straciłaś przytomność? Może zróbmy w takim razie obie te testy. Najpierw ja zrobię badanie tobie, a potem ty mi.
Chwyciła Lily za ramię i pociągnęła ją w kierunku wyjścia:
- Chodź do analitycznego. O tej porze Monica zawsze robi sobie przerwę na masaż, więc powinnyśmy być tam same.
Wyciągnęła kuzynkę na korytarz, a potem na jego drugą stronę, poprzez przeszklone drzwi i niewielki przedsionek, do pokoju opatrzonego tabliczka z numerem 280 i nazwą Analizy. Przyłożyła kartę do czytnika i drzwi otworzyły się bez problemu.
W środku znajdowały się głównie stoły i szafki z różnego rodzaju urządzeniami, o których działaniu i zastosowaniu, Teo nie miał najmniejszego pojęcia.
Dorothy posadziła domniemaną Lily na jednym z krzeseł i wsunęła jej rękę do głębokiego rękawa, a potem przycisnęła jeden z przycisków na obudowie. Wewnętrzna tkanina zacisnęła się na ciele dziewczyny, dopasowując do jej kształtów. Doros poczuł lekkie ukłucie w miejscu zgięcia łokciowego. Blondynka przez chwilę majstrowała coś przy sterownikach, a Agent czuł, jak z ciała panny Cage powoli wycieka krew.
Zanim zdążył się naprawdę zacząć martwić, urządzenie zwolniło ucisk i mógł swobodnie wyjąć rękę. Na przegubie mógł zauważyć jedynie niewielkie nakłucie w miejscu żyły. Krew jednak już nie ciekła. Musiało więc zostać zastosowane przyspieszone krzepnięcie krwi.
Druga kobieta przez chwilę analizowała wyniki na holograficznym ekranie:
- Wszystko wygląda na zupełnie prawidłowe. Masz jedynie nieco podwyższone ciśnienie krwi i tętno. W takim razie teraz przebadamy mnie.

Czas do końca misji: 3h 15'