-A...Adril?!? Nie moge uwierzyć, czy to naprawdę ty? Ale mam szczęście, że cię spotkałem! Brakowało mi ciebie, a.. a gdzie jest reszta? Ciekawe czy ich kiedyś też spotkamy...- Powiedziałem do Adrila, siadając przy ognisku. Wspaniale! Tak się ciesze, że znowu go spotkałem, tylko dobrze by było jakby się tu znalazła i reszta, no może... oprócz pewnego...jak mu tam było? Ah tak Dreak!-
Czułem wielkie szczęście, cieszyłem się jak małe dziecko... |