Igor zamrugał kiedy dostrzegł dwa byty... tak, konkretnie dwie wypaczone wersje miejskich legend które zaległy się w tym miejscu, a niegdyś były związane z Różą. To jak nisko upadła by wiązać ze sobą te duchy wiele o niej mówiło, ale mniejsza o to.

Spojrzał więc na Szamana i powiedział spokojnie, choć gardził wypaczeniem które widział przed sobą, ale nie chciał zdradzić swoich prawdziwych intencji. Zresztą Andrzej załapie o o co chodzi. Raczej.
- Zabierzemy ich w bezpieczne miejsce. Wiesz co robić...

Nie dokończył bo pojawił się nadzwyczaj silny charakterem duch kota. Uśmiechnął się na ten widok. Cóż, zawsze uważał, że koty są lepszymi towarzyszami dla magów niż psy, ale to dłuższa historia.
- Zbierzemy was do miasta, gdzie bę...

Tylko tyle był wstanie powiedzieć do niedawno uświadomionych legend, bo już liściasty strażnik zaszumiał i pojawiła się dusza umarlaczki. Psiakrew. Tego się nie spodziewał i prawdę mówiąc nie miał ochoty do walki z nią. Szczęśliwie, wyglądała na mohera, a to oznaczało, że jeśli poruszy się odpowiednie sznurki...

- Nie chcieliśmy nachodzić droga pani... - powiedział uprzejmie rozkładając lekko dłonie na boki - ...ale pani wnuczka i nas wystawiła do wiatru i zniknęła bez śladu. Przyszliśmy sprawdzić chaos który po sobie zostawiła. Proszę się na nas nie gniewać, gniew nie jest miły w oczach naszego Pana Jezusa Chrystusa. Chcemy pomóc, ale żeby to zrobić musimy wiedzieć co się stało, a tych dwoje zabierzemy w bezpieczne miejsce.

Po tych słowach skinął głową raz jeszcze wilczemu szamanowi. Powinien doskonale wiedzieć co robić. W końcu... wypuszczenie tych bytów na wolność zagrażało bezpieczeństwu Śpiących!