- Jestem pewna że uda nam się jakoś spełnić wasze życzenia - zapewniła zielarka obdarzając piątkę gości przyjaznym uśmiechem, który jednak nie sięgał oczu. Zaraz też kawalkada ruszyła w stronę wnętrza zamku, zostawiając za sobą powoli zaczynający się rozchodzić tłumek. Lucif szedł w ciszy, najwyraźniej nie zainteresowany rozmową z przybyszami lub też starannie swe zainteresowanie kryjąc. Neresis zaś wdała się w rozmowę z Lif, od razu znajdując z kapłanką wspólny język bowiem wybranka Tahary podzielała pasję kobiety do ziół. Litwor miał przy tym okazję posłuchać o roślinach które dobrze znał, sposobie ich hodowli, a także zastosowaniu. Usłyszał także i o paru, które nie były mu znane jak lisia łapa i złotoliść, które najwyraźniej pod tą samą nazwą występowały zarówno w Zaris jak i Margh.

Księżniczka zaś miała okazję podziwiać talent dekoratorów wnętrz zatrudnionych by upiększyć przestronne korytarze, sale i klatki schodowe, które po drodze mijali. Zdecydowanie Lux nie sprawiało wrażenia siedziby zbrojnego zakonu. Prędzej jakiegoś władcy i to z takich bogatszego sortu. Gdzie okiem nie sięgnąć tam widniały zdobne arrasy, srebrne i złote zdobienia. Niektóre z nich dodatkowo ozdobione były szlachetnymi kamieniami, które mieniły się w słońcu wpadającym przez ogromne okna, sięgające często od podłogi po sam sufit.

Aigam przy tej okazji czuł wszechobecną magię, niczym żywą istotę która otula go, bada i zdaje się myśleć nad decyzją tyczącą tego czy z wrogiem czy z przyjacielem ma do czynienia. Była to specyficzna magia, ta sama którą wyczuł gdy stanął u wrót. Częściowo znana, częściowo okryta tajemnicą. Zdawało mu się wręcz, że mury tworzące tą budowlę oddychają, posiadają oczy, a zapytanie, odpowiedzą.

Komnaty, które dla nich przydzielono, znajdowały się na trzecim piętrze prawego skrzydła. Na szczęście, wbrew temu czego można się było spodziewać po wyglądzie wnętrz, które mijali w drodze pokoi, one same okazały się być przyjemnie zwyczajne, a przynajmniej jak na pomieszczenia zamkowe, przeznaczone dla gości.

Aby ułatwić życie przybyszom, każda z komnat była wyposażona w osobne pomieszczenie mieszczące balię z ciepłą wodą, czyste kawałki płótna by osuszyć ciało po kąpieli, a nawet prostą odzież na zmianę. Najwyraźniej pomyślano o wszystkim czego tylko goście mogliby potrzebować, włączając w to tacę z drobnymi przekąskami i karafkę z winem. Widać ostrzeżenia Kaz i Ahri mijały się nieco z prawdą albo i prawdę tą próbowano zatuszować odpowiednią ilością uprzejmych uśmieszków, wygód i braterskiego poklepywania po plecach.

Naresis i Lucif opuścili ich dość szybko, tłumacząc się obowiązkami. Zielarka zapewniła przy tym Litwora że oczywiście czas na rozmowy o ziołach znajdzie, jednak nie wyjaśniła kiedy to nastąpi. W ten oto sposób bohaterowie zostali pozostawieni samym sobie.