Fyodor uśmiechnął się kącikiem ust gdy opat wypił wino nie wahając się ani chwili.
- Cieszę się, że mamy już sytuację czystą - stwierdził niespodziewanie (jak na samego siebie) przyjaźnie po tym jak jego towarzyszka potwierdziła prawdziwość listów. Nie wiedział skąd to wiedziała, ale skoro wiedziała… to postanowił jej “wstępnie zaufać”... ale to “wstępnie” nie oznaczało absolutnie nic, bo on swej rodzonej matce by “wstępnie ufał” gdyby jeszcze żyła.
- Też przejrzę te listy, ale to potem. Powiedz nam opacie. Jak uważacie? Czemu ktokolwiek miałby się tak na was uwziąć? Twoja brać bardzo przysłużona jest watykanowi i walce z ciemnością. Podejrzewasz w tym ludzką próżność, chciwość czy może mroczne siły?