Inżynier lubił załogę tego statku. Surowi profesjonaliści. Najwyższej klasy miecze wykuwane latami w ogniu walki. Taki był Abe. Zawsze na posterunku. Przez ostatnie kilka lat wspólnej pracy rozumieli się bez słów. Rohana wcale nie zdziwiło, że mężczyzna przystąpił do pracy zaraz po przywitaniu się. Tyle, że tracił czas. Rohan wiedział jaką wydajność mają palniki z multinarzędzia. Owszem, pomoże. Ale w skali godziny pracy lasera górniczego urwie dwie, może cztery minuty. W tym czasie mógł się przydać gdzieindziej. Choćby obok Rohana pilnując mu plecy. Inżynier już miał nadać prośbę o powrót, gdy wpadł na lepszy pomysł.

- Rozejrzyj się tam za Papą. Nadal nie ma sygnału od niego, a powinien być w okolicy.

Rohan wrócił do odwiertu, od czasu do czasu zerkając nerwowo. Za chwilę przyjdzie Nivi. Ona zerknie na jego plecy. O ile nic się jej nie stanie po drodze.