| Aiko uśmiechała się przymilnie, słuchając „mundrości” dwójki zbirów, w środku jednak się w niej gotowało. Gdy mężczyźni już sobie poszli, zamknęła drzwi na dwa zamki, oparła się o nie i odetchnęła głęboko. Niebezpieczeństwo zażegnane… przynajmniej na razie.
Jednooki… ten jednooki?! Boże, w co Hideki się wpakował? Wzięła kilka wdechów i udała się w głąb mieszkania.
Hideki był w szafie, wykazując się zdrowym rozsądkiem… przynajmniej w tej sytuacji.
- Hideki… - tkaczka wody ni to powiedziała, ni westchnęła. Pokręciła głową, zakłopotana i zbita z tropu. Kami-sama, od czego by tu zacząć…
- Słońce, czemu mi nie powiedziałeś, że masz problem? Razem moglibyśmy coś zrobić, cokolwiek. Zamiast tego dowiaduję się o wszystkim od jakiś przypadkowych osób… wróć, bandytów! Hideki, co Cię podkusiło, by wchodzić w kontakty z Jednookim? Wiesz jaki on jest niebezpieczny? Boże, co my teraz zrobimy, mafia na głowie naszej rodziny… - usiadła na jednym z krzeseł w pomieszczeniu, pochylając głowę. Jej długie, czarne włosy zakryły jej twarz.
- Hideki, Słońce… co my teraz zrobimy? - spytała cicho – Nie mamy tyle pieniędzy, żeby się stąd wyprowadzić. Jednooki to potężny, okrutny bandyta… co jeśli zrobi Ci krzywdę? Boję się. Wiesz dobrze, że zawsze chciałam Ciebie bronić, jako Twoja starsza siostra… ale obawiam się, że ta sytuacja mnie przerasta.
Ochota na jakikolwiek koncert przeszła jej natychmiastowo. |