Grave Witch

Nowe słowa i ich znaczenie docierały do jej umysły niczym przez watę. Słońce wstawało, wkrótce rozpocząć się miał nowy dzień. Nie chciała tego, nie tylko przez wzgląd na niechęć do owej rozpalonej kuli ale też dlatego, że kolejny dzień niósł ze sobą konieczność godzenia się z faktami, z którymi nie chciała się godzić.

Jeżeli dobrze zrozumiała słowa Kościastego to miała u niego dług. Ypiretis musiało oznaczać takich jak ona, jej braci i najwyraźniej do niedawna także i ją. Zatem nie zaliczał jej już do zakonu. Cios przyszedł, zabolał i odszedł. Podejrzewała to od chwili, w której zdała sobie sprawę, że nie jest w stanie wyczuć Morfy. Nie wiedziała kim teraz jest, po raz pierwszy odkąd pamiętała utraciła tą wiedzę. Uczucie bezbronności, które z nią przyszło, smakowało gorzej niż mikstura, którą Kościasty ją poił. Tak jednak, jak przełykała kolejne łyki napoju, tak też przełknęła kolejny cios. I kolejny. Zatem zostawiono ją by sczezła. Nie powinno jej to dziwić, powinna przejść nad tym i tylko wzruszyć ramionami, a jednak jakaś część jej nie chciała się z tym pogodzić. Czy była to ta część, którą przysłaniała Ciemność?

- Ochrona - postanowiła, że wyjaśnienie tego pomoże jej z pogodzeniem się z przynajmniej jedną stratą której doświadczyła. - Runy. Chroniły przed spaczeniem - a teraz została ich pozbawiona. Pytanie o to, co widziało jej drugie oko cisnęło się na usta, jednak go nie zadała.

 

__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.”