ALIENOR HOOVER
To było odświeżające. Wiara w ludzi w urządzenia uwierzytelniające na podstawie części ciała, tak łatwych do uszkodzenia i oszukania. Zupełnie inne czasy, kompletnie inna mentalność. Żałował, że nie ma czasu na zgłębienie wiedzy o ówczesnym społeczeństwie i jego podejściu do technologii. Zamiast tego czekała misja, której tajemnice mogły się skrywać za tymi drzwiami. Albo i nie, równie dobrze pani profesor mogła mieć tam zwyczajną komorę wypoczynkową. Niestety braki w narzędziach, czasie oraz niebezpieczeństwo potencjalnego alarmu powstrzymały agenta przed natychmiastową próbą włamania.
Postanowił spróbować najpierw komputera Roosenbaum i obszukać biurko. Naczytał się, że ludzie często pozostawiali często informacje na temat haseł lub "zapasowych" kluczy na wypadek zgubienia podstawowego. Komputery kwantowe były już dostępne, lecz niektórzy ciągle opierali się przed wdrożeniem systemów zupełnie odpornych na metody włamu bezpośredniego. Poza tym komputer mógł zawierać dodatkowe informacje na temat tego, czym profesor w zasadzie się zajmowała. Jeśli nie była chemikiem lub biologiem to tracił tu mnóstwo czasu. Wtedy się okazało, że przy ani na biurku komputera nie ma.
Przerażające.
Najwyraźniej pozostało tylko hakowanie. Rozejrzał się jeszcze po miejscach do których nie mógł zajrzeć przy obecności asystentki, a następnie sięgnął po swój komplet "narzędzi". Gdyby uruchomił przypadkiem alarm, będzie trzeba zwalić na klimatyzację.