Brama.

Walterem Weismuth w kilku zwięzłych słowach wyjaśnił o co chodzi. Bramy stanęły otworem przed wozami z taboru. Przemysław zaś wyjaśniał dobitnie swe racje na stronie z zakonnikiem. Jednak gdy do uszu inkwizytora dotarły znajome imiona, to nie wahał się objąć i dwóch przybyszy swym patronatem. Po chwili byli już na dziedzińcu. Wysokie mury nadal blokowały dostęp słońca na plac, choć było już dość jasno. Nie zdążyli jeszcze wyprzędz koni a już obudzono opata.

Poczciwy Częstogoj udał się na stronę rozmówić się z Walterem. Przemysław korzystając ze swych wrodzonych talentów pozbył się na moment Małomira, po to, żeby móc spokojnie umyć.

Biblioteka.
Fyodor był niezwykle ożywiony. Skupienie i modlitwa jakie przeprowadził pomogły mu niemal wchłonąć przebieg kolejnego rytuału. Uśmiechał się do siebie słysząc kroki. Do biblioteki schodził Gerge. Prowadził ze sobą przebranego Przemysława i Michal Kamil. Mimo wczesnej pory mieli wiele do omówienia.
Zaczął Gerge opisując przebieg spotkania z mnichem-wampirem Piotrem. Dał wszystkim chwilę czasu na przemyślenie sytuacji. Wszyscy wiedzieli, że komunikacja między nimi kuleje, choć tylko jedna z nich miała problem z mówieniem. Stali przed wyborem, czy stać się wspólnie mieczem Pańskim, czy zachowywać informacje tylko dla siebie. Czy przekazać list od Ptasznika? Czy podzielić się planem powstrzymania kanonika?
Gerge był otwarty. Relacjonował całą rozmowę Anny i Piotra. Na koniec dodał:
- Weismuth sądzi, że należy zabić dzieci. Pan zbawi ich dusze, a demony które je opętały wrócą do piekła.
Powiedział ze smutkiem w głosie Gerge patrząc na Michal.