Kiedy nie ma się innej broni, chwyta się czegokolwiek. Miło, jeśli zadziała, tak jak tym razem. Tylko sieci szkoda...

***

- Do usług - łowca nagród ukłonił się Gerhartowi. I choć niektórzy daliby pewnie głowę, że więcej nie powie, po chwili odezwał się głośniej, tak by wszyscy słyszeli. Tylko zajęcie czymś rąk i umysłów pozwoli innym nie myśleć o stracie i strachu. Tak jak pomagało jemu...

- Pora opatrzyć rannych, pogrzebać zmarłych, rozbić obóz, zreperować broń i przeszukać okolicę. Nagroda za psa przepadła, ale sam ekwipunek tych rycerzy musi być wart małą fortunę. Nawet do podziału na czterech - spojrzał na byłego jeńca, a jego oczy błysnęły zimno -Twoja stawka była ustalona już wcześniej - wyjaśnił -Ale możesz się uzbroić wedle uznania z broni swoich byłych kamratów. I zostać z nami w obozie, w taką noc lepiej samemu nie łazić - dodał, nie mówiąc, że chodzi głównie o to, by niedawny zbój nie zgarnął nagrody za poinformowanie o kultystach Chaosu przed nimi.

Bohaterstwo bohaterstwem, kiedy była na nie pora to była, ale teraz trzeba spojrzeć na wszystko racjonalniej. Wszystko drożeje, a żyć trzeba.