Odyseja

Wcześniej:

Veriene uśmiechnęła się i usiadła koło Kate.
- Masz rację. Chyba sobie poczekamy...
Gdy temat zszedł na przemiany, powiedziała cicho do Kate
- Wąż się chyba raczej nie przyda...

Gdy Erglan krzyknął, że ktoś potrzebuje pomocy, pobiegła za nim wyciągając łuk. Ujrzała uciekającą kobietę i goniących ją rycerzy.
- Tchórze - szepnęła. Szybko nałożyła strzałę na cięciwę, wymierzyła w jednego z napastników celując w szyję i wypuściła strzałę.Ich czterech na ją jedną! Była zła. Widziała jednak, że nie może stracić nad sobą panowania. Wzięła głęboki wdech. To wszystko trwało ułamek sekundy. Szybko przygotowała się do następnego strzału i spojrzała, czy trafiła, wypuszczając kolejną strzałę.

 

__________________
A ja niestety nie mam nic na swoje usprawiedliwienie. Co spróbuję coś napisać, nic mi nie wychodzi. Nie mogę się za nic zabrać, chociaż bardzo bym chciała. Nie wiem, co się ze mną dzieje. W najbliższym czasie raczej nic nie napiszę. Przepraszam.