ALIENOR HOOVER
Olll zastanowił się nad tymi wszystkimi kwestiami. Tu jego umysł nie był tak sprawny jak w mechanicznym ciele, zajęło mu to więc kilka sekund. Wtedy się odezwał, odpowiadając na poruszone przez dwóch pozostałych agentów kwestie.
- Kamerę mógłbym wyłączyć, ale tylko wtedy, kiedy bym znał położenia pomieszczenia z monitoringiem. Owszem, jest jedno na piętrze minus jeden, lecz nie ma pewności, że ta kamera jest tam podłączona. To piętro jest tajne. W gabinecie Roosenbaum nie znalazłem nic interesującego, nawet komputera. Nie wiem też co jest piętro niżej, nie chciałem jeszcze ryzykować włamania nie wiedząc kto jest w środku. Czy nie tam znajduje się gabinet szefa czwórki? Byłoby to naturalne.
Nagle przypomniał sobie coś i skierował spojrzenie na drzwi.
- Kim była ta kobieta? - zapytał. - Mamy tylko nieco ponad godzinę. Nie wiem czy czekanie na klatce schodowej przyniesie nam jakieś rozwiązanie. Zamontowałem prowizoryczną kamerę przy wyjściu na powierzchnię, tuż przed końcem czasu mogę zawsze ją sprawdzić w poszukiwaniu twarzy. Oczywiście to wkurzy naszych pracodawców jeśli dowiemy się tego post factum - w głosie Dariana nie było wielu emocji związanych z ewentualnym fiaskiem misji. Westchnął. - Czyli mamy tylko dwa tropy: najniższe piętro i gabinet na minus cztery z dostępem do tajnej klatki schodowej. Aby się do niej dostać, musimy przejść przez gabinet Roosenbaum, podejrzewam, że nie będzie już pusty. Mogę poświęcić chwilę, aby udać się na minus jeden, przebrać i udając coś zajrzeć do pomieszczenia z monitoringiem. Gdyby Lilu poszła ze mną, mogłaby odwrócić ich uwagę kiedy zająłbym się kamerą. Tylko czy mamy na to czas? Możemy też liczyć, że nikt akurat nie spojrzy na kamerę lub mogę pójść do pomieszczenia monitoringu najpierw wpuszczając was do tajnej klatki. Wtedy przez krótkofalówkę przekażę kiedy nie będą patrzeć.
Olll wydawał się odrobinę niezdecydowany co do tego, od czego powinni zacząć.