Lyrio Khort spowolnił oddech, podniósł manualnie jeden okular swojego hełmu i spojrzał przez makro-lunetę karabinu precyzyjnego. Jaszczur pilnujący jednego wejścia widocznie był zirytowany i znudzony, łaknący jakiejś większej stymulacji w celu zabicia nudy. A Trandoshanie byli brutalnym gatunkiem, więc pewnie chodziło o jakiś rozlew krwi lub przynajmniej napicie się "słabego" potrójnego drinka (lub co bardziej prawdopodobne ścieżki przyprawy należącej do zleceniodawcy Khorta).

Cel miał odsłoniętą głowę. Był blisko jak na możliwości karabinu a diabelnie duża prędkość wylotowa pocisku zostawiła by ten piękny portret “post mortem” z przysmażoną tkanką oraz otoczką grubych gadzich kości czaszki niosących duszący, ostry zapach szybko ugotowanej tkanki. Dla takich wyszukanych aromatów było warto żyć. Lyrio był estetą, sensualistą i zdecydowania woń świeżego mordu była czymś równie wysublimowanym jak końcowy posmak na najdalszych partiach języka dobrego piętnastoletniego wina z najlepszych piwniczek koło Theed.

-Uściślając Ziggy. Postaram wejść od strony hangaru. Jeśli wysłali patrol z śmigaczem, prawdopodobnie nie ma tam nikogo oraz jest więcej pustej przestrzeni. Zgodnie z schematami bunkra, ta południowa część kompleksu jest z założenia mniej uczęszczana stąd dokonam łatwiejszej infiltracji. Przy okazji sprawdzę jak mają się zasoby szprycy, by upewnić się czy Ci idioci nie roztrwonili całych zasobów przyprawy. Dobra wiadomość na pewno popieści gonady tego oślizgłego Hutta.

Ty w tym czasie bądź w gotowości. Aha Ziggy... możesz aktywować skanery i przekierować większość mocy na systemy wspierające PROROKA. Jeśli wykryjesz ich mobilny patrol lub inną wartą odnotowania aktywność natychmiast mnie o niej poinformuj. Bez odbioru.