Guren

Daichi rozmasował skroń. Zapowiadał się ból głowy na wieczór jeśli jakoś nie rozwiąże sytuacji.
Westchnął, by potem podjąć temat:

- Marko, mam do ciebie 3 sprawy. Po 1… - odgiął jeden palec tak, by jego partner widział. A więc stawiając rękę z odgiętym palcem między sobą i twarzą Zolta.

– …dlatego nigdzie nie pojedziesz jeśli ci nie dam kluczy. Po 2... – odgiął drugi palec – Nie będzie z ciebie pożytku jak wskoczysz tam jak bomba. Ja co prawda mogę postawić swoją zbroję, ściany, by uniknąć trucizny, ale wolę wiedzieć czego się więcej spodziewać po zakapiorach tego denata. Może doktor Szept znajdzie wtedy ewentualnom odtrutkę. Tym samym przechodzimy do Punktu 3... – odgięcie trzeciego palca.
- Wedle którego nigdzie z tobą nie jadę dopóki nie łykniesz herbaty, albo mi nie powiesz jak rozumiesz zdanie - „Zawsze jest czas na Herbatę lub trzeba go znaleźć”.
Możesz poszukać u pani doktor czajnika.

Dla lepszego efektu zakręcił ręką po pokoju.

Spojrzał na Szept. Miał wrażenie, że czeka go jeszcze gorsza rozmowa z panią doktor, niż z dramatyzującym Tkaczem Ognia.

- No tak jak nie jest przynajmniej na piśmie, to się nie liczy… Pani doktor macie tu gdzieś protokół? - wziął do ręki raport. Zaczął czytać. Ale podjął się jeszcze bardziej niewygodnego tematu, a bardziej bezpośrednio dotyczącego do panią patolog:

- To o waszych zdolnościach brzmi imponująco. I doktor Szept to zabrzmiało jakbyście byli z rodziny szamanów.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh