wie pierwsze doby Czasu Kłopotów były okresem bezkarności dla Martwej Trójki, co jej członków rozzuchwaliło na tyle, że nie zawahali się ujawnić i popełniać zbrodni przy odsłoniętej kurtynie. Awatarowie nie mieli dość determinacji, aby postawić kropkę nad i, a może w głębi duszy brzydzili się przemocą i brutalnością? Niepewność zebrała swoje żniwo i doprowadziła do punktu, z którego nie ma odwrotu – punktu, w którym drapieżnik staje się ofiarą.

Bogowie w ostatniej desperackiej próbie przeprowadzili natarcie na Diodę Elektrownię i, choć ich uderzenia były celne, a z ran w ciele bogini zaczęła wyciekać czarna limfa, zdawało się nie robić to wrażenia na bardce, która przeistaczała się już w Nergala w Zabójcę. Torm, wiedząc, że spoczywa na nim odpowiedzialność za los wszystkich dobrych istot w Faerûnie, sięgnął po resztki swojej przerażającej mocy i jednym celnym ciosem odrąbał głowę potwora.

Powiadają, że w miejscu, w którym padła Dioda, z ziemi wyrosła róża, choć była to tylko jałowa piaszczysta wydma.