Gdy tylko zobaczyła tak znaczną przewagę przeciwnika, poczuła kamień w klatce piersiowej i zaklęła cicho pod nosem. Pioruny też nie nastrajały jej optymistycznie, nie myśląc więc wiele zawróciła. Głupia śmierć nie jest chwalebna, chwalebne jest przeżycie kolejnego dnia by toczyć kolejne bitwy. Nie myślała, jej ciało rozpoczęło gwałtowny zakręt automatycznie, tak że w chwili gdy pościg dzielił się na dwie grupy była już w połowie manewru. Widząc to przyspieszyła...

- kurtwa - mruknęła, całą uwagę skupiając na otoczeniu szukając jak najlepszej trasy ucieczki. Na szczęście nie była sama i ten tam miał dwie ręce i broń, miała tylko nadzieję, że potrafił strzelać - Nie marnuj kul - krzyknęła profilaktycznie - strzelaj gdy będą w zasięgu, najlepiej albo tak żeby uszkodzić samochód albo tak żeby zabić

Skupiła się na trasie, starając się zachować balans szybkości pomiędzy sprawną ucieczką a wyszukanym samobójstwem w wypadku lub w wyniku uszkodzenia samochodu rzez bandytów. Jej celem było utrzymanie się w zasięgu strzału i jednocześnie poza zasięgiem pioruna. Szczęśliwie Walkiria miała wysokie zawieszenie więc udawało jej się utrzymać sensowna prędkość, nawet na tych wertepach. Była pewna, że staruszka i tym razem da sobie radę. Przez jej głowę przelatywały jednak stada myśli. Gdyby tylko udało im się uciec, albo chociaż dotrzeć do jakiegoś miejsca dobrego na zasadzkę o te kilkanaście minut szybciej. Cały czas zastanawiała się nad tym czy widziała na mapie dobre miejsce...

-ej ty tutejszy gdzie tu będzie dobre miejsce na zasadzkę?