Ferad czekał. Czekał aż cel się zbliży. Jana zagryzała zęby. Dlaczego kartograf nie strzelał? Już mógł. Widziała auta coraz bliżej. Już prawie na odległość rzutu oszczepem. Jej nerwy puściły pierwszej. Wcisnęła hamulec, a kierowca jednego z samochodów odbił szybko w prawo. Gdy między pasażerem Walkirii a kierowcą drugiego auta było mniej niż dwa metry to Kartograf wcisnął spust.

Pocisk poszatkował twarz celu. Auto niesione siła rozpędu jechało dalej jeszcze kilkanaście metrów, po czym przekoziołkowało.

Jana zmieniła bieg i ruszyła. Stojący cel był martwym celem. Zostało drugie auto, a Metrazin najwyraźniej nie był dobrym strzelcem. Z odległości jakiej strzelał trudno było spudłować.

Zbliżali się do wąwozu, który mógł posłużyć za zasadzkę. Jednak żeby ją wykorzystać musieli najpierw pozbyć się swojego ogona.